ΣΠΗΛΑΙΟΡΥΧΕΙΑ ΤΡΙΚΟΡΦΟΥ - ΠΑΓΓΑΙΟ - ΝΙΚΗΣΙΑΝΗ
Τα 2 σπηλαιορυχεία του Τρίκορφου ανήκουν σε ένα ευρύτερο σύστημα ορυχείων – μεταλλευτικών στοών του Παγγαίου Όρους .
Ακόμη και σήμερα τα σημάδια της έντονης μεταλλευτικής δραστηριότητας των αρχαίων μεταλλωρύχων, στην προσπάθειά τους να αντλήσουν από τη γη τα πολύτιμα μέταλλα (χρυσό κυρίως, αλλά και ασήμι, σίδηρο και χαλκό ), είναι ιδιαίτερα εμφανή. Τα έσοδα από αυτά τα ορυχεία χρηματοδότησαν τις νικηφόρες εκστρατείες της μακεδονικής δυναστείας του Φιλίππου Β΄, αλλά και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το πρώτο από τα δύο σπηλαιορυχεία είναι γνωστό στους ορειβάτες, καθώς χρησιμοποιούνταν κατά διαστήματα ως καταφύγιο και τόπος διανυκτέρευσης σε αναβάσεις στο Παγγαίο. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1600 μ. περίπου, κάτω από την κορυφή ΄΄ Τρίκορφο΄΄, στο τελείωμα της πεζοπορικής-ορειβατικής διαδρομής ΄΄ Κόψη Νικήσιανης΄΄ . Μετά από μια στενή είσοδο στο βάθος του πρώτου θαλάμου και ένα ακόμη πιο στενό διάδρομο, το ορυχείο εντυπωσιάζει με το πλήθος και την ποικιλία των λαξευμένων στοών του. Το συγκεκριμένο ορυχείο (όπως και άλλα παρόμοια) είναι δαιδαλώδες, καθώς οι αρχαίοι μεταλλωρύχοι ακολουθούσαν τις ΄΄ μεταλλοφόρες φλέβες ΄΄,(ιδιαίτερα εμφανής η παρουσία γκαιτίτη και λειμωνίτη ) που αναπτυσσόταν κατά μήκος ρηγμάτων και διακλάσεων στο μητρικό πέτρωμα. Αξιοσημείωτος αν και πρόκειται για κλασικό σπηλαιορυχείο είναι ο σταλακτιτικός – σταλαγμιτικός διάκοσμος.
Το δεύτερο σπηλαιορυχείο, βρίσκεται δίπλα στο κεντρικό ΄΄ λούκι ΄΄ του ΄΄ Τρικόρφου ΄΄ και ήταν κατά τα φαινόμενα μικρότερης απόδοσης, άρα και μικρότερης σημασίας από το πρώτο.
Τα 2 σπηλαιορυχεία του Τρίκορφου ανήκουν σε ένα ευρύτερο σύστημα ορυχείων – μεταλλευτικών στοών του Παγγαίου Όρους .
Ακόμη και σήμερα τα σημάδια της έντονης μεταλλευτικής δραστηριότητας των αρχαίων μεταλλωρύχων, στην προσπάθειά τους να αντλήσουν από τη γη τα πολύτιμα μέταλλα (χρυσό κυρίως, αλλά και ασήμι, σίδηρο και χαλκό ), είναι ιδιαίτερα εμφανή. Τα έσοδα από αυτά τα ορυχεία χρηματοδότησαν τις νικηφόρες εκστρατείες της μακεδονικής δυναστείας του Φιλίππου Β΄, αλλά και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το πρώτο από τα δύο σπηλαιορυχεία είναι γνωστό στους ορειβάτες, καθώς χρησιμοποιούνταν κατά διαστήματα ως καταφύγιο και τόπος διανυκτέρευσης σε αναβάσεις στο Παγγαίο. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1600 μ. περίπου, κάτω από την κορυφή ΄΄ Τρίκορφο΄΄, στο τελείωμα της πεζοπορικής-ορειβατικής διαδρομής ΄΄ Κόψη Νικήσιανης΄΄ . Μετά από μια στενή είσοδο στο βάθος του πρώτου θαλάμου και ένα ακόμη πιο στενό διάδρομο, το ορυχείο εντυπωσιάζει με το πλήθος και την ποικιλία των λαξευμένων στοών του. Το συγκεκριμένο ορυχείο (όπως και άλλα παρόμοια) είναι δαιδαλώδες, καθώς οι αρχαίοι μεταλλωρύχοι ακολουθούσαν τις ΄΄ μεταλλοφόρες φλέβες ΄΄,(ιδιαίτερα εμφανής η παρουσία γκαιτίτη και λειμωνίτη ) που αναπτυσσόταν κατά μήκος ρηγμάτων και διακλάσεων στο μητρικό πέτρωμα. Αξιοσημείωτος αν και πρόκειται για κλασικό σπηλαιορυχείο είναι ο σταλακτιτικός – σταλαγμιτικός διάκοσμος.
Το δεύτερο σπηλαιορυχείο, βρίσκεται δίπλα στο κεντρικό ΄΄ λούκι ΄΄ του ΄΄ Τρικόρφου ΄΄ και ήταν κατά τα φαινόμενα μικρότερης απόδοσης, άρα και μικρότερης σημασίας από το πρώτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου